Ποιος είναι ο στόχος της παράλληλης στήριξης;
Η παράλληλη στήριξη ως ενταξιακός τύπος εκπαίδευσης έχει ως στόχο την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του μαθητή και κατ’ επέκταση την ενίσχυση της αυτονομίας του εντός και εκτός σχολικού πλαισίου. Με την πάροδο του χρόνου, ο εκπαιδευτικός δε χρειάζεται να παρευρίσκεται στο σύνολο των διδακτικών ωρών, αφού το παιδί μπορεί να ανταπεξέλθει με μεγαλύτερη ευκολία στις υποχρεώσεις του.
Πώς εφαρμόζεται η παράλληλη στήριξη στο σχολικό πλαίσιο;
Τα καθήκοντα του ειδικού παιδαγωγού είναι ιδιαίτερα αυξημένα στην περίπτωση της παράλληλης στήριξης. Ο τρόπος εφαρμογής της εξαρτάται σημαντικά από τον ίδιο. Συγκεκριμένα:
- Η μαθησιακή διαδικασία πρέπει να διεκπεραιώνεται από τον εκπαιδευτικό της γενικής τάξης με τη συνεργασία του εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης, του διευθυντή, του σχολικού σύμβουλου κλπ.
- Οι γονείς πρέπει να κατευθύνονται για να αναλαμβάνουν την υποστήριξη του μαθητή εκτός σχολικού πλαισίου. Προτείνεται έντυπο συνεργασίας στο οποίο θα καταγράφονται από τον εκπαιδευτικό οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται και βοηθούν στη διασύνδεσή του με την οικογένεια.
- Αν χρειαστεί, βοηθά στην προσέλευση και αποχώρηση του μαθητή.
- Γνώση του αναλυτικού προγράμματος και έμφαση στις ανάγκες του μαθητή μέσα στο πλαίσιο της γενικής τάξης.
- Υλοποίηση εξατομικευμένου εκπαιδευτικού προγράμματος σε συνεργασία με τα Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ), καθώς και εβδομαδιαίου προγράμματος υποστηρικτικών δραστηριοτήτων.
- Διαχείριση αντιδραστικών συμπεριφορών και άμεση αντιμετώπισή τους.
Συμπεραίνοντας, παρατηρείται πως η παράλληλη στήριξη συμβάλλει στην προώθηση της συμπερίληψης ενός μαθητή στο σύνολο με οργανωμένο τρόπο. Βέβαια, η επιτυχημένη εφαρμογή της απαιτεί τη συνεργασία εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων και ειδικών θεραπευτών (Βλάχου & Ζώνιου-Σιδέρη, 2008; Δελλασούδας, 2008).
Οι εκδόσεις www.my-book.gr έχουν ολοκληρωμένες λύσεις, προτάσεις υποστήριξης και εκπαιδευτικό υλικό για παιδιά και ειδικούς θεραπευτές.
Βιβλιογραφία
Βλάχου, Α., & Ζώνιου-Σιδέρη, Α. (2008). Σχολική ένταξη και συνεργατικές πρακτικές των εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αγωγής. Στο περιοδικό Hellenic Journal of Psychology.
Δελλασούδας, Λ. (2008). Διδακτική μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες: από την θεωρία στην πράξη. Αθήνα: Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών.
Συνδυασμός: Τεχνικές πρόσληψης και επεξεργασίας γραπτού λόγου (3 Επίπεδα)