Από τη θεωρία στην πράξη…
Οι αρχές της διαφοροποιημένης διδασκαλίας αποτέλεσαν το εφαλτήριο για την διαμόρφωση του διδακτικού προγράμματος πρόσληψης και επεξεργασίας γραπτού λόγου στην ιστορία Δ’ Δημοτικού.
Ξεκινώντας με σταθερή και συνεπή πορεία από τη θεωρία στην πράξη , το διδακτικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε αρχικά σε 6 μαθητές της Δ΄ Δημοτικού με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες. Η συλλογή των δεδομένων έγινε σε διάρκεια 6 μηνών και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μαθητές κατανόησαν ευκολότερα την ύλη της ιστορίας και πέτυχαν υψηλότερα επίπεδα κατανόησης και πρόσληψης του γλωσσικού υλικού.
Όταν αναφέρομαι στη διαφοροποιημένη διδασκαλία, εννοώ…
Βασική αρχή της διαφοροποιημένης διδασκαλίας αποτελεί το γεγονός ότι χωρίς να αλλάζει το περιεχόμενο του προς διδασκαλία μαθήματος, όπως ορίζεται από το ΑΠΣ και ΔΕΠΠΣ, διαφοροποιείται ο τρόπος διδασκαλίας του και ακολουθείται εξατομικευμένη προσέγγιση. Για να γίνει κάτι τέτοιο εφικτό, απαιτείται προεργασία και σχεδιασμός των κατάλληλων παρεμβάσεων με συγκεκριμένες αρχές οι οποίες προσαρμόζονται στις δυνατότητες και δυσκολίες του κάθε παιδιού. Η καταγραφή και η εκτίμηση αυτών καταγράφεται κατά την ατομική αξιολόγηση και εκτίμηση των δεξιοτήτων του (Χρηστάκης, 2006).
Συνεπώς, οιδιαφορετικές μαθησιακές ανάγκες είναι ο άξονας για τη διαμόρφωση και προσαρμογή του εκπαιδευτικού υλικού.Λαμβάνοντας υπόψη τον ίδιο τον μαθητή αλλά και το αναλυτικό πρόγραμμα, προσδιορίζονται οι γνωστικοί παράγοντες που αφορούν τη μαθησιακή διαδικασία και που ακολούθως επηρεάζουν την προσέγγιση της γνώσης.
Η στοχοθεσία του προγράμματος βασίστηκε…
Σημαντικό να τονιστεί σε αυτό το σημείο πως κατά τη συγγραφή του υλικούσυνυπολογίστηκαν οι δυσκολίες των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες οι οποίες επικεντρώνονται στην πρόσληψη και επεξεργασία του γραπτού λόγου και συνδέονται άμεσα με την αδυναμία τους για αποκωδικοποίηση των γραπτών πληροφοριών. Θα λέγαμε λοιπόν ότιοι γενικότερες δυσκολίες τους εντάσσονται στα ελλείμματα στην αναγνωστική κατανόηση, στη δυσκολία τους δηλαδή, να αλληλεπιδράσουν με το κείμενο προκειμένου εξαχθεί πραγματικό νόημα (Κρόκου, 2011).
Οι στόχοι λοιπόν που τέθηκαν αφορούσαν την ενίσχυση γνωστικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων. Έτσι, επικεντρώθηκαν στην ενίσχυση της αντίληψης (οπτικής, ακουστικής), της μνήμης (οπτικής , ακουστικής, μνήμη εργασίας), της προσοχής, στην καλλιέργεια της αφαιρετικής και κριτικής σκέψης και φυσικά στην ενίσχυση της αντίληψης και εκφοράς του λόγου. Τέλος, η ικανότητα επαναδιήγησης/αφήγησης υπήρξε επίσης στις κύριες επιδιώξεις του προγράμματος.
Για την επίτευξη της παραπάνω στοχοθεσίας η παρουσίαση του γνωστικού αντικειμένου αναμορφώθηκε με τη χρήση πολυαισθητηριακού υλικού και πρακτικών δραστηριοτήτων όπως διαγράμματα, χάρτες , πίνακες και προκαταβολικούς οργανωτές.
Γνωρίστε και κάντε δικό σας το e-book«Διαφοροποιημένο Διδακτικό Πρόγραμμα Πρόσληψης και Επεξεργασίας Γραπτού Λόγου για την Ιστορία της Δ’ Δημοτικού»,στο ηλεκτρονικό κατάστημα του my-book.gr!
Βιβλιογραφία
- Χρηστάκης, Κ. (2006). Η εκπαίδευση των παιδιών με δυσκολίες. Αθήνα: Ατραπός