Ποιοι είναι πραγματικά οι στόχοι της ειδικής αγωγής;
Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση θεωρείται αναπόσπαστο στοιχείο της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ανάλογα με τον βαθμό και το είδος των εκπαιδευτικών αναγκών προσδιορίζεται η κατηγορία των αντίστοιχων σχολικών μονάδων. Στις υπηρεσίες της ειδικής αγωγής περιλαμβάνονται η διάγνωση και η συνεχής διδακτική παρέμβαση με την αξιοποίηση εξειδικευμένων εκπαιδευτικών εργαλείων και προγραμμάτων αποκατάστασης τα οποία πραγματώνονται από ειδικά κέντρα υποστήριξης.
Η ειδική εκπαίδευση επιδιώκει τα ακόλουθα:
- Ενίσχυση των δυνατοτήτων και δεξιοτήτων των παιδιών με δυσκολίες, ώστε να εντάσσονται ομαλά στο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον.
- Αρμονική συνύπαρξη με το κοινωνικό σύνολο μέσα από τη διασφάλιση των απαραίτητων υπηρεσιών τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς, όπως ύπαρξη κατάλληλων κτιριακών και υλικοτεχνικών υποδομών και συνεχής ενημέρωση.
- Ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας μέσα από την αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων αποκατάστασης, καθώς και εκπαιδευτικών εργαλείων που ενισχύουν αισθήματα αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης (Εφημερίς της Ελληνικής Κυβερνήσεως, 2008).
Μπορούν να υλοποιηθούν με την παροχή των κατάλληλων υπηρεσιών και της σωστής καθοδήγησης;
Βέβαια, οι παραπάνω στόχοι υλοποιούνται μόνο αν επιτευχθούν τα εξής:
- Έγκαιρη διάγνωση και κατ’ επέκταση αξιολόγηση ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών στα κέντρα διαφοροδιάγνωσης, διάγνωσης και υποστήριξης.
- Διαρκής παρέμβαση από τα πρώιμα ηλικιακά χρόνια του παιδιού.
- Εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων παρέμβασης για μαθησιακές δυσκολίες και γενικότερα ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
- Ύπαρξη εξειδικευμένου, στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση, ανθρώπινου δυναμικού που θα εστιάζει στα δυνατά σημεία του κάθε μαθητή και θα προτείνει καινοτόμες εκπαιδευτικές ιδέες.
- Γονεϊκή στήριξη η οποία θα χαρακτηρίζεται από κατανόηση απέναντι σε δυσκολίες, αποδοχή και ενδιαφέρον, προκειμένου να επηρεαστεί θετικά ο βαθμός αυτοεκτίμησης του παιδιού μελλοντικά.
- Συμβολή κέντρων ειδικής αγωγής για την ολιστική προσέγγιση διαφόρων ειδών διαταραχής με την παροχή θεραπευτικών υπηρεσιών από ειδικούς λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους και παιδαγωγούς (Εφημερίς της Ελληνικής Κυβερνήσεως, 2008; Παπαδάτος, 2011; Πόρποδας, 2003).
Καταλήγοντας, χρειάζεται να τονισθεί πως τα διάφορα είδη διαταραχών δεν αποτελούν πάθηση, αλλά διαφορετικό τρόπο προσέγγισης των πληροφοριών. Για τον λόγο αυτό, η έγκαιρη διάγνωση, η παροχή κατάλληλων υπηρεσιών από το κράτος, η στήριξη γονέων και εκπαιδευτικών και η αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων παρέμβασης συνεισφέρουν στην ομαλή ένταξη το κάθε παιδιού στο σχολικό και κοινωνικό γίγνεσθαι.
Η κατάλληλη διδακτική παρέμβαση αποτελεί παράγοντα εξέχουσας σημασίας για την επίτευξη των στόχων της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης.
Βιβλιογραφία
Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας (2008). Νόμος υπ’ αριθ. 3699 Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αθήνα: Εθνικό τυπογραφείο. Διαθέσιμο στο: www.et.gr (ΦΕΚ 199/τ’ Α/2-10-2008).
Παπαδάτος, Γ. (2011). Θέματα Μαθησιακών Δυσκολιών και Δυσλεξίας. Αθήνα: Σμυρνιωτάκη.
Πόρποδας Κ, (2003), Διαγνωστική αξιολόγηση και αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών στο δημοτικό σχολείο (Ανάγνωση, Ορθογραφία, Δυσλεξία, Μαθηματικά). Πάτρα: ΕΠΕΑΕΚ