Η ώρα της πρώτης γραφής και ανάγνωσης!
Τα σχολεία ξεκίνησαν και τα πρωτάκια μας έχουν περάσει την πύλη του ‘μεγάλου σχολείου’ αρχίζοντας σιγά σιγά να καταλαβαίνουν τις διαφορές που έχει από το νηπιαγωγείο, σχετικά με τις δραστηριότητες και τα καθήκοντά τους! Για άλλα παιδιά αυτή η μετάβαση γίνεται πιο ομαλά ενώ άλλα χρειάζονται τον χρόνο τους για να αφομοιώσουν αυτές τις αλλαγές και να τις εντάξουν στην καθημερινότητά τους…
Αυτό όμως που θεωρείται η βασικότερη πηγή άγχους για τους γονείς που έχουν παιδάκι στην α’ δημοτικού είναι η ώρα που θα κληθούν οι μικροί μας φίλοι να διαβάσουν και να γράψουν…τότε είναι που γεννιούνται οι περισσότερες αγωνίες…
Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει αυτό το άγχος αφού η στιγμή της ανάγνωσης και μετέπειτα της γραφής δεν είναι μια απλή διαδικασία… και για τα δύο όμως η βασική δεξιότητα που βοηθάει στην κατάκτησή τους είναι η φωνολογική επίγνωση, η οποία ήδη από το νηπιαγωγείο κάνει την εμφάνισή της με δραστηριότητες του τύπου : ‘βρείτε λέξεις που ξεκινούν από…’. Βέβαια, δεν αρκεί το παιδί να μάθει να αποκωδικοποιεί τα γράμματα και τους συνδυασμούς τους για τη μετατροπή τους σε ήχους. Πρέπει ταυτόχρονα να μετατρέπει τους ήχους σε εικόνες αντικειμένων και έννοιες, να τις αναπαριστά δηλαδή και σημασιολογικά στο μυαλό του. Όταν αυτή η διπλή διαδικασία κατακτηθεί, τότε μόνο μπορούμε να πούμε ότι το παιδί ξέρει να διαβάζει.
Στη συνέχεια, για την κατάκτηση της γραφής απαιτείται η κατάκτηση συγκεκριμένων κινητικών δεξιοτήτων του χεριού αλλά και συντονισμό του μυαλού με το χέρι – ικανότητες που δεν αναπτύσσει το παιδί σε μικρή ηλικία, αλλά απαιτούν μεγάλη ωρίμανση.
Για τους παραπάνω λόγους είναι σημαντικό να δίνουμε χρόνο στο παιδί να αφομοιώσει το καινούριο περιβάλλον της α’ δημοτικού και στη συνέχεια να κατακτήσει την αναγνωστική ικανότητα και τη γραφή, οι οποίες δεν χρειάζεται να ταυτίζονται χρονικά αφού η συστηματική διδασκαλία της γραφής θα μπορούσε να αρχίζει όταν το παιδί έχει πια κατακτήσει την ικανότητα της ανάγνωσης.